Ponieważ kościół poświęcony jest Chrystusowi Królowi, również ołtarz główny musiał wyrażać ideę Chrystusowego królowania.
Koncepcję ołtarza i jego teoretyczną interpretację zaproponował ks. Wycisk, Bytomski rzeźbiarz Schink, znany z udanych ołtarzy bocznych m.in. w kościołach- w Rokitnicy i Miechowicach - Bożym Ciele, kierował się ideą proboszcza. Po wyjaśniających rozmowach, po przedstawieniu licznych projektów i szkiców Schinka i po uwzględnieniu projektów innych rzeźbiarzy, zarówno zarząd kościelny, jak i władze rejencyjne podjęły decyzję o realizacji obecnego modelu. To i owo trzeba było jeszcze zmienić i ulepszyć, wszakże szkic pana Schinka. był najlepszy ze wszystkich i jako taki wprowadzony miał być w życie.
Podstawowym elementem ołtarza ma być figura Chrystusa królującego nad wszystkim, w koronie i z krzyżem – znakiem zwycięstwa, który otacza lewą ręką, podczas gdy prawą unosi gestem wyrażającym władzę i mądrość. Stopę stawia zwycięsko na kuli ziemskiej. Ze wszystkich stron otaczają Go promienie słoneczne, zda się, jakby wyłaniał się z wnętrza słońca: 'sol iustitiae', 'splendor gloriae', 'majestas Dei'. Chrystus Król jest przedmiotem modlitw otaczających go aniołów. Dwóch spośród nich trzyma nad Jego głową złotą koronę, jakby niebiański Ojciec zesłał ją Synowi jako nagrodę za zwycięstwo Zbawienia. Z prawej i z lewej czterej Ewangeliści, koronni świadkowie i kronikarze majestatu zbawiającego Pana.
Dalej, na konsolach na ścianach głównego prezbiterium, stoją figury książąt apostołów: Piotra i Pawła, głównych świadków zasiadających przy tronie Chrystusa, podpór Jego królestwa na ziemi - Jego Kościoła. Zaś głębiej, w nawie głównej, w części przeznaczonej dla wiernych, na ścianach stoją na konsolach figury tych świętych, których z Chrystusem, zbawiającym królem, wiązały ścisłe więzi: św. Jan Chrzciciel, który prostował drogi Chrystusowi, i św. Józef, towarzysz dzieciństwa Jezusa. Następnie są figury tych świętych, którzy ściśle związani są z naszym ludem. Św. Franciszek z Asyżu, św. Bonifacy, Apostoł Niemców, św. Jacek, górnośląski święty z Kamienia Śląskiego, św. Matka Anna i św. Jadwiga, patronki naszej górnośląskiej i śląskiej ojczyzny. Wreszcie obydwaj patronowie młodzieży: św. Jerzy dla chłopców. św. Agnieszka dla dziewcząt.
Oto Chrystus jako Król swoich świętych, a u jego stóp, w ławkach modli się i śpiewa katolicki lud, „grex Christi", „populus agnisitionis", „hereditas sancta". Chrystus jest Królem swojego zbawionego ludu. Naczyniem, w którym zbiera się Jego dobroć, łaska i błogosławieństwo jest siedem sakramentów, tak wyraziście przedstawionych na ścianie prezbiterium. Taka jest idea królowania Chrystusa, wzruszająco wyrażona wieloma elementami wnętrza naszego kościoła. Nasz ołtarz główny jest w istocie wspaniały, lśni dominującymi w całym wnętrzu barwami: czerwienią i złotem. Ku wiernym płynie od niego ciepło i piękno, o wielkiej sile oddziaływania. A jak oceniają ołtarz nasi parafianie i przybysze? „Nowe dzieło sztuki w Stolarzowicach". Istotnie, mamy w postaci naszego ołtarza dzieło sztuki, a rzeźbiarz Schink dał się poznać jako prawdziwy górnośląski artysta. Ołtarz główny i wszystkie figury w kościele to jego dzieło. Podstawa ołtarza głównego wykonana jest z drewna sosnowego, a wszystkie rzeźby z lipowego. Ołtarz główny kosztował I 1.250 marek. Każda figura boczna kosztowała średnio 500 marek. Budowa ołtarza miała miejsce w latach 1934 i 1935.
Źródło: Johannes Wycisk, Chronik der Kirchengemeine Stollarzowitz 1926-1945 (Kronika parafii w Stolarzowicach 1926-1945)
